Οι αντλίες ψεκασμού καυσίμου ντίζελ με περιστροφικό διανομέα ήταν ένα βιομηχανικό πρότυπο για χρόνια. Ωστόσο, καθώς τα πρότυπα εκπομπών για τα νέα οχήματα έγιναν αυστηρότερα, τα συστήματα μηχανικού ελέγχου τους δεν μπορούσαν πλέον να παρέχουν τον απαιτούμενο έλεγχο ακριβείας στον ψεκασμό καυσίμου.
Η ηλεκτρονικά ελεγχόμενη αντλία ντίζελ (ECD) ήταν αποτέλεσμα αυτών των αυξημένων απαιτήσεων. Ηλεκτροδότησε το σύστημα αντλίας με διανομέα, εισάγοντας διάφορους αισθητήρες, μια ηλεκτρονική μονάδα ελέγχου (ECU) και έναν ενεργοποιητή. Διάφοροι αισθητήρες ανιχνεύουν τις συνθήκες λειτουργίας και στέλνουν αυτές τις πληροφορίες στην ECU, η οποία ελέγχει τον ενεργοποιητή προκειμένου να προσαρμόζει συνεχώς την ποσότητα και τον χρονισμό του ψεκασμού καυσίμου, ανάλογα με την κατάσταση του κινητήρα. Όταν ένας συγκεκριμένος όγκος ή χρονισμός ψεκασμού θα ήταν ο βέλτιστος για την καύση, μια αντλία ECD μπορεί να προσαρμόσει την παροχή καυσίμου και τον χρονισμό ώστε να ταιριάζει με αυτήν την ανάγκη.
Το καύσιμο εξακολουθεί να αντλείται, μέσω μηχανικών μπεκ, απευθείας σε κάθε κύλινδρο – αλλά η ηλεκτροδότηση της διαδικασίας μέσω αντλιών ECD σημαίνει ότι ένας κινητήρας ντίζελ μπορεί να επιτύχει υψηλότερα επίπεδα απόδοσης και αποτελεσματικότητα, επιτρέποντάς του να πληροί αυστηρότερους κανονισμούς εκπομπών ρύπων.
